Πίνακας προσώπων που περπατούν στον Πλανήτη Πρέσπα

Ευδοκία Μαχαίρα: αρχαιολόγος, υποψήφια διδάκτορας στη μεσοβυζαντινή αρχαιολογία. Γυναίκα με πολλά γράδα γοητείας και τσαγανό σαράντα μεγατόνων.

Σαββούλα Μαχαίρα: μητέρα της Ευδοκίας.

Ελισάβετ Κατσιμίδη, γνωστή και ως γιαγιά Λισάφ: Γιαγιά της Ευδοκίας. Της παραστέκει από τον τάφο της.

Θεοφάνης Αργυρόπουλος: Διάσημος αρχαιολόγος, δάσκαλος της Ευδοκίας. Υπεύθυνος για την ανασκαφή στην Πρέσπα.

Δημογέρων: Διαπρεπής και παρεξηγημένος βυζαντινολόγος, διαβόλου κάλτσα. Θερμός υποστηρικτής του ρητού «η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο».

Αντώνης Μουταφίδης: Πρώην συμμαθητής της Ευδοκίας, μαζί της στην ανασκαφή της Πρέσπας. Φίλος.

Τασούλα Μπέγου: Γιαγιά του Αντώνη. Επιμένει πως είναι φύτρα του Δραξάν. Διηγείται την ιστορία της Ευδοκίας, λες και την έζησε.

Δοξούλα Μπέγου: Θεία του Αντώνη, κόρη της Τασούλας.

Γρηγόρης Μανασής: Υποψήφιος διδάκτορας της παπυρολογίας και της κριτικής των κειμένων. Ανακαλύπτει και εκδίδει πανηγυρικά απολεσθέν χειρόγραφο.

Κωνσταντίνος Ταραράς: Δεκαετής μπόμπιρας, περνάει τις διακοπές του στην Πρέσπα. Φανατικός παίκτης Snorks.

Αιμιλία Νικολαΐδου: Μεταπτυχιακή φοιτήτρια του Αργυρόπουλου, συμμετέχει στην ανασκαφή.

Σφέβας, μαέστρος: Ο διάσημος μαέστρος της Πρέσπας. Έχει ορχήστρα με χάλκινα. Η αύρα του σέρνει στο κατόπι της πολλά αγκίστρια.

Μάγος των Γιαννιτσών: Προλέγει τα μελλούμενα. Της Ευδοκίας κάποιον της θυμίζει αμυδρά.

Serratia Rubinea: Βακτήριο, την κουβαλά η Ευδοκία από την Πρέσπα. Αφηγήτρια της ιστορίας. Λογία και γλωσσού.

PRD-1: Έτερο βακτήριο και έτερον ήμισυ της Serratia.

Ευδοκία, αρχόντισσα της Πρέσπας: Αφέντεψε στην Πρέσπα τον 11^ο αιώνα, το όνομά της σβήστηκε επιμελώς απ’ τα χειρόγραφα. Πληγώθηκε θανάσιμα στη μάχη της Δεάβολης. Γνωστή και με το όνομα Βουργαροκόρη.

Κυρ Ευσέβιος, άρχοντας της Πρέσπας: Πατέρας της Ευδοκίας, άρχοντας του Κάστρου.

Κυρά του Κάστρου, αυτή που αποκαλούσανε Βουργάρα: Σύζυγος του Ευσέβιου. Έξω απ’ την Πρέσπα τη φωνάζανε Βουργάρα.

Αμαραντίνα, μάγισσα: Η μάγισσα της Πρέσπας.

Ευγνώσιος, ο κατά κόσμον Νόσος: Γιος της Αμαραντίνας. Διώχνεται από την Πρέσπα κακήν κακώς. Όμως, ξαναγυρίζει.

Δραξάν: Έμπιστος φρουρός του κυρ Ευσέβιου. Και της Ευδοκίας.

Νένα της Ευδοκίας: Η αρχόντισσα μεγάλωσε στα χέρια της. Ξέρει πολλά, πράττει το χρέος της. Πάντα.

Βασιλέας: Γνωστός με αιμοσταγές παρόνομα.