Ακούς εκεί, ο γόης του μικροσκοπίου, ο καζανόβας της σκουληκομυρμηγκότρυπας! Μα να έχει καλά που είμαι κυρία, δε θα πέσω στο επίπεδό του εγώ, δε θα ξεχάσω τις αρχές μου και τον τρόπο που μεγάλωσα. Ψηλά το κεφάλι, Serratia. Γύρνα του την πλάτη. Μωρέ, τι μας λες! Καμιά με τη μύτη ψηλά δεν κέρδισε ποτέ ούτε μια μάχη. Μου φαίνεται ότι θα κάνω κάτι απρεπές για την αγωγή μου και, προπάντων, για τη γυναικεία φύση μου. Θα τον φτύσω!  

Η χλέπα τον βρήκε ακριβώς τη στιγμή που κορδωνόταν και φούσκωνε τα μούσκουλά του στο γρεβενιώτικο τυρόγαλο. Σλάαατς, τον έλουσε για τα καλά. Μπράβο σημάδι! Και να σκεφτεί κανείς πως ήταν η πρώτη μου φορά. Του γύρισα με αξιοπρέπεια την πλάτη και αποχώρησα. Τον άφησα μέσα στη σαλαμούρα να απορεί, πατόκορφα φτυσμένος.